کشورهای جنوب غربی آسیا بیش تر بر پایه صادرات مواد خام و واردات کالاهای مصرفی و کالاهای واسطه­ای فعالیت می­کنند.

مقاصد صادراتی این کشورها بیش­تر کشورهای اروپایی و مبادی واردتی هم بیش­تر همین کشورها می­باشند.

طریقه تجارت بیش­تر به صورت سنتی می­باشد و از دیدارهای چهره به چهره یا تماس­های تلفنی استفاده می­کنند. به نسبت کشورهای صنعتی دیجیتال مارکتینگ کم­تر در این کشورها وجود دارد.

چالش های تجارت با کشور های جنوب غرب آسیا

ایران نیز در جنوب غربی آسیا واقع شده است. با توجه به چالش­های که بین ایران و بسیاری از همسایگان وجود دارد، تجارت مناسبی وجود نداشته است. اخیراً با روی کارآمدن دولت جدید تجارت با همسایگان توسعه بهتری پیدا کرده است.

روابط با ترکمنستان که در دولت قبلی به علت عدم خرید گاز رو به وخامت گذارده بود اخیراً بهتر شده است. البته این کشور مجموعاً روابط دوستانه با ایران ندارد.

روابط با آذربایجان با توجه به نفوذ اسرائیل در آن به صورت خصمانه بوده است که دولت سعی کرده، آن را مدیریت بکند.

روابط با ارمنستان مناسب می­باشد و قرارداد های خوبی در زمینه تأمین نیروی انسانی و ایجاد بزرگراه با این کشور بسته شده است.

روابط با عراق به شکل دوستانه­ای وجود دارد. به خصوص ظرفیت زائران اربعین که تبادل فرهنگی خوبی بین دو کشور ایجاد کرده است. از آن سمت هم حضور زائران عراقی جهت زیارت حرم حضرت امام رضا (علیه السلام) ظرفیت خوبی را ایجاد کرده است.

مدتی است که بانک مرکزی عراق تحت فشار آمریکا عرضه ارز به ایران را متوقف کرده است. البته با رایزنی­های انجام شده این مسئله تا حدودی برطرف شده است.

تجارت چیست؟ بررسی ابعاد تجارت مدرن

صادرات در کشورهای جنوب غرب آسیا

تجارت ایران و عراق حجم بسیار بالایی دارد. بخشی از این تجارت به صورت مرزی انجام می­­شود. به این صورت افراد مرزنشین در دو سوی مرز یکدیگر را می­شناسند و به صورت تهاتری تجارت را انجام می­دهند. از معایب این تجارت احتمال عدم وصول پول می­باشد هم­چنین عدم بعضاً امکان پیگیری حقوقی نیز وجود ندارد و معمولاً پس از مدتی نیز طرف عراقی حاضر به همکاری نمی باشد. نگارنده در شهر قصرشیرین یکی از افرادی که به این تجارت مشغول بود را دیده است و اطلاعات بالا را از وی کسب کرده است.

تجارت با روسیه در دولت جدید گسترش زیادی داشته است. طرح سرمایه­گذاری روسیه در میادین نفتی ایران و کریدور شمال جنوب از طرح­های مهم محسوب می­شود. این کریدور زمان ارسال کالا از هند به اروپا را حدود بیست روز کاهش می­دهد. هم چنین با حذف کانال سوئز امنیت تجارت بین المللی نیز افزایش می­یابد.